Storm en doodslag
Door: C. Roskam
Blijf op de hoogte en volg Claudia
20 Januari 2007 | Nederland, Amsterdam
De laatste drie dagen zijn er drie mensen uit mijn kennissen-/familiekring overleden en eentje staat op de nominatie. Zou dat met de storm te maken kunnen hebben? Een ongekend hevige storm zegt men. Zeven doden in Nederland, 15 in Engeland, 10 in Polen etc. etc.
Bij mijn goede tuinvriend M. zijn zeven bomen in de tuin omgewaaid. Zeven!! Niet te vergelijken met mensenlevens, maar toch: een schok. Drie bomen in de voortuin: die is dus nu plat van structuur, alleen wat schamele struikjes resteren. De rest in de achtertuin. Ook die oogt plat.
Zelf heeft hij in de woedende bui een boom belet in zijn serre te klappen, door met gevaar voor eigen leven als een aapje in de boom te klimmen en de top eruit te zagen. Ondertussen knapten om hem heen de andere bomen als luciferhoutjes af. Scary.
Zijn vrouw jammerde later zachtjes dat ze, ondanks dat ze zelf geen tuinfreak was, zo van het ritselen der bladeren hield. En van een bladerdek, waardoor je je veilig waande.
Geen geritsel meer. En nu voortaan inkijk van de buren.
Wat voel je als je dak van je huis wordt geblazen? Dan zit je naakt en rillerig te kijk. Dan heb je geen omhulsel meer, niks om je in terug te trekken.
Zo is het ook met een tuin: daar hoort een dak op. Ik heb met een hectare en 5 jaar tuinieren nog geen dak en dus mis ik het niet echt. Maar als je woont in een oude tuin, waar al meer dan 30 jaar bomen staan, dan is die tuin een eiland met een palmendak. Dan kan je daaronder als het ware als Adam en Eva je onbespied wanen. Maar als dan Woesj… de storm dat dak optilt, dan sta je open en bloot.
Dan valt je vijgenblad.
Bij mijn goede tuinvriend M. zijn zeven bomen in de tuin omgewaaid. Zeven!! Niet te vergelijken met mensenlevens, maar toch: een schok. Drie bomen in de voortuin: die is dus nu plat van structuur, alleen wat schamele struikjes resteren. De rest in de achtertuin. Ook die oogt plat.
Zelf heeft hij in de woedende bui een boom belet in zijn serre te klappen, door met gevaar voor eigen leven als een aapje in de boom te klimmen en de top eruit te zagen. Ondertussen knapten om hem heen de andere bomen als luciferhoutjes af. Scary.
Zijn vrouw jammerde later zachtjes dat ze, ondanks dat ze zelf geen tuinfreak was, zo van het ritselen der bladeren hield. En van een bladerdek, waardoor je je veilig waande.
Geen geritsel meer. En nu voortaan inkijk van de buren.
Wat voel je als je dak van je huis wordt geblazen? Dan zit je naakt en rillerig te kijk. Dan heb je geen omhulsel meer, niks om je in terug te trekken.
Zo is het ook met een tuin: daar hoort een dak op. Ik heb met een hectare en 5 jaar tuinieren nog geen dak en dus mis ik het niet echt. Maar als je woont in een oude tuin, waar al meer dan 30 jaar bomen staan, dan is die tuin een eiland met een palmendak. Dan kan je daaronder als het ware als Adam en Eva je onbespied wanen. Maar als dan Woesj… de storm dat dak optilt, dan sta je open en bloot.
Dan valt je vijgenblad.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
