Slank maar toch dood - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Claudia Roskam - WaarBenJij.nu Slank maar toch dood - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Claudia Roskam - WaarBenJij.nu

Slank maar toch dood

Door: C. Roskam

Blijf op de hoogte en volg Claudia

09 Maart 2007 | Nederland, Amsterdam

Ik snap er niets van dat slanke mensen plotsklaps dood kunnen gaan. Ik dacht altijd dat een bon-vivant, met lekker veel vertcellen, willens en wetens zijn gezondheid op het spel zette. Hartstikke bewust zijn bloedvaten liet verstoppen met cholesterol door middel van het frequent innemen van harde vetten.
Maar dat slanke mensen die veel bewogen, of door sport of door hun werkzaamheden, de beste kansen hadden oud te worden. Niet dus. De laatste twee mensen die binnen een jaar in mijn nabijheid zijn overleden en die niet oud of bijna oud waren, maar zo, mijn leeftijd, waren slank, sportief, bewogen veel en toch….
Kanker of een hartaanval.

Zo ook J. de kweker die tegenover me woont. Die vergeetmijnietjes leverde bij de lezing over begraafplaatsen, die altijd als ik er was me even uitnodigde voor een kopje koffie en een belangstellend praatje over hoe de tuin opschoot. Die uiteraard alle kuipplanten leverde en alle prachtige eenjarigen op terras en in de borders, want hij had van die mooie, speciale, felblauwe. Zowel zijn als mijn lievelingskleur.
Die ons probeerde wegwijs te waken in de zeden en gewoonten van het carnavalvierende dorp waar we in waren gaan wonen. Die met glaasje pils en eeuwige sigaret (ja, dat wel..) bij buurtfeestjes tot de laatste behoorde die wegging. Die altijd met zo’n greins een heel dubbelzinnige mop kon vertellen.
Met datzelfde lachje is hij langzaam gaan zitten en toen gaan liggen tussen zijn viooltjes en primula's. Zo is hij, plotsklaps, ervandoor gegaan. Zonder waarschuwing, zonder lawaai. Hij lag opgebaard in de kantine van zijn kas, met een glimlach om zijn lippen. Alsof hij ieder moment zijn ogen open kon doen en zeggen: geintje!!

  • 10 Maart 2007 - 15:18

    Ans:

    wat een lieve woorden en een treffend beeld van hoe hij was. we proberen na 21 maart de draad weer op te pakken en de kennis van planten die hij overgedragen heeft aan ons
    zo goed mogenlijk door te vertellen aan de klanten alleen zal het nooit meer hetzelfde zijn want jos was de kwekerij en de kwekerij was jos en kunnen we dit nooit doen zoals hij dat deed. alleen op onze eigen manier kunnen we verder groetjes van ans en de kinderen

  • 13 Maart 2007 - 13:57

    Annet:

    uit het hart gegrepen en zo waar, helaas zo wekelijk waar.
    Gelukkig dat wij niet weten, hoe en wanneer ons einde komt.
    Beleef elke dag of het je laatste kan zijn.
    Stel niet uit, dat wat je werkelijk wilt -zoekt of voelt. Doe het als het enigzins kan NU

  • 09 Mei 2007 - 22:10

    Diuhd:

    Keep up the great work!

  • 11 Juni 2007 - 14:44

    Lomhr:

    Good work! I like it!
    [@door27.txt||6||p-21||3||

  • 17 Juni 2007 - 04:43

    Leeau:

    Good work! I like it!
    [@door28.txt||7||p-31||3||

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Claudia

Dit weblog is een reis door het jaar 2006 in mijn tuin d'Alde Coninckshof

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 573
Totaal aantal bezoekers 168867

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: