Langste Dag

Vanavond gaat de zon op z'n laatst onder. Dan beginnen we aan onze Mid-Zomernachtdroom. Vanaf morgen groeien de planten niet ver meer in de hoogte, maar
vooral in de breedte.
Bij midzomernacht hoort een geur. De geur van een bloeiende heg die gesnoeid wordt. Zo’n echte, gewone Ligusterheg. Zowel de bloemen als het maaisel: mmmmm!
En dan maar hopen dat die heg niet erg hard meer gaat groeien, zodat er misschien nog maar een maaibeurt nodig is in dit jaar.
Want lieve help: wat hebben we veel heg. Ik denk dat we wel 1 km heg hebben, ene en de andere kant bij elkaar opgeteld.
Wel heel mooi hoor, daar niet van, al die tuinkamers. Maar een werk!
Ik heb het jaren lang alleen gesnoeid: telkens als ik een border schoonde ging de heg er ook aan. En wel gewoon met de heggeschaar. De electrische heggeschaar is voor mij op den duur toch veel te zwaar.
Bovendien sneed ik om de haverklap de draad door en dan sloegen alle stoppen in het huis door. Moesten alle buurmannen weer op komen draven.
Ik kreeg alleen zwaar de verdenking dat die heg door mijn gesnoei alleen maar harder ging groeien. Snoeien deed groeien.
Toen de heg boven mijn hoofd uit kwam heb ik P. gevraagd de heg te snoeien. Dat deed de beste ziel. Maar na een halve tuin riep hij dat hier een jongetje voor moest komen. Dat had ik dus eerder moeten vragen. En nu staat er een beresterke jongen uit het dorp. klimt trappie op en trappie af. Gelukkig ben ik morgen op tuinenreis, dan zie ik niet welke ravage er strakjes op de grond ligt.