Billende bollen

De oudere, dikke dame zwikte haar enkel over het randje van het peuterzwembadje, vlak voor mijn ligstoel. Ze zwiepte onderuit en klapte op haar zij tegen de uiteindelijke rand. Ze rolde over en plonsde languit, geheel gekleed en met haar hoofd naar beneden in het 80cm ijskoude bad.
Maak nooit een vijver in uw tuin als je kleine kinderen of kleinkinderen krijgt. Ze kunnen in 10cm water verdrinken.
De dame was niet erg zelfredzaam zag ik, haar kodakcamera bungelde ook al hulpeloos aan haar pols. Wat kost het dan vreselijk veel tijd voordat je bij zo iemand bent geglibberd.
Ik greep haar bij een schouder en rukte haar hoofd boven water. Zo, verdrinkingsdood was afgewend.
Rechts naast mij doemde een knappe, sterke, blonde Zweed op. Waarom had ik die nog niet eerder gespot? Hij trok aan de rechter schouder van de dame en samen: “een, twee, drie” (blijkt door alle volkeren te begrijpen te zijn), sjorden we haar op de rand. Zo die zat. De Zweed haalde gauw zo’n afschuwelijk wit plastic stoeltje ergens vandaan terwijl ik de dame stevig vast bleef houden, want je wist het nooit: als die met haar hoofd tegen de rand was geklapt dan zou ze nu zeker voorover nogmaals in het water dukelen. We moesten uitermate veel kracht zetten om de dame, die gelukkig wat bij haar positieven kwam, in de stoel te krijgen, maar daarna was het safe: ze was gezekerd door haar vlezige billen. Mocht ze toch wat bibberig zijn geweest, dan hadden we haar in een stabiele zijligging gelegd, zoveel weet ik nog van E.H.B.O.

Kijk, zo moet je bollen planten: op hun billen. Bollen hebben namelijk billen, anders heten ze geen bollen.
Je hebt ook rare uitstulpingen die eveneens in het voorjaar leuke bloemen geven, maar dat zijn knollen, geen bollen, Knollen hebben geen billen, daarom heten ze knollen.
Bollen plant je op hun billen. Logisch: zo staan ze stabiel. Bij knollen word je in de war gebracht: je ziet er geen onder en boven aan. Geen probleem: leg ze in de stabiele zijligging.

En denk nu niet dat als je iets op z’n zij plant dat dan de bloem bij de buren boven de grond komt. Of nog raarder: dat als een bol toevallig ondersteboven rolt en met het topje naar beneden wordt geplant dat dan de bloem in China uitkomt. Belachelijk. Dat doen planten niet.
Planten groeien namelijk altijd tegen de zwaartekracht in. De zwaartekracht wijst de grond in, dus de plant stuwt juist de grond uit. Waarom? Naar de zon natuurlijk. Naar het licht. Naar z’n energiebron.
Dus als een bol toevallig met z’n kop naar beneden valt, zoals die dame in het water, dan is de reactie van de ontkiemende steel: zo snel mogelijk omdraaien en tegen de zwaartekracht in zwemmen, eh, groeien. Tot hij, hoera, thalassa!, het licht ziet.

Dit is natuurlijk geen pleidooi om maar een kuil te graven en daarin een zak met bollen leeg te kieperen. Nee, alles met moed beleid en trouw alsjeblieft. Dus maak een ondiepe brede kuil. Leg de bollen op hun billen, ietwat van elkaar af, zo’n 10 cm, dan zitten ze elkaar niet in de weg en bedek daarna de bollen met liefde en aarde. Net zoveel aarde als de bollen zelf hoog zijn. Maakt niet uit of het gaat vriezen en de grond bevriest. Een beetje kou geeft ze juist de groeikick als het weer wat warmer wordt in het voorjaar.

Bollen kan je nog planten in november. Dus hurry up.
En die knappe, blonde Zweed? Ach, die lag weer genoeglijk naast z’n blonde vrouw.
Het is Sex and the City niet!