Kuns

Aan kuns in de tuin herken je de bewoners.
Echte kunst kopen mensen in een beeldentuin of rechtstreeks van een erkend kunstenaar. Dan weet je dat dit mensen zijn met smaak. Of met geld. In ieder geval met het laatste. Echte tuinkunst vind ik kunst met vormen die plantaardig of dierlijk zijn. Want iedere blote dame kan je ook in je huiskamer zetten, toch? De objecten van ontkiemende zaden van Kortekaas vind ik intrigerende tuinkunst. Fallusachtige stengels met knoppen. Erotische eerste zaadlobben. Knap vind ik dat je vanuit een bepaalde vorm eindeloos veel verschillende objecten kan maken. Zijn vormen vind ik vele malen boeiender dan de eeuwige koffiekannen van Gubbels. Die moet langzamerhand een koffievergiftiging hebben.

Maar ja, over smaak valt veel te twisten.
Je hebt ook Kitsch: jammerende kikkers of juist blijsnaterende ganzen. Tuinkabouters of vissertjes die iets onduidelijks vasthouden. Die kitsch is zo kitsch dat het soms ook weer kunst is. Camp. Hoe heete die man die levensechte varkens maaakte. Op beurzen zie je een boel kitsch. Dieren van gaas helemaal volgestopt met groen mos. Dat is soms nog wel aardig. Alleen: als dat mos dood is dan schilderen ze het gifgroen: vreselijk.
Of je hebt, heel lief: een tuin vol engeltjes. Uit iedere rozenstruik piept een blij blozend kopje met bijbehorende vleugeltjes.

Ik ben meer van de duiveltjes. In onze duistere berceau kom je ettelijke duiveltjes tegen. Saters met horentjes. Draken. Windgoden. Trollen.
Het zal mijn inborst wel wezen.