De B B’s

Er zijn nu veel B B’s. Brigitte Bardot’s? Nee: Bloeiende Bomen. Voor veel mensen een bron van ergernis, want dan staan ze iedere dag voor de vreselijke taak om het terrasmeubilair weer af te sponzen. Daar doe ik gelukkig niet aan: voor het eten wapper ik even ijverig met een theedoek en dat is dat. Een bloesempje in de pasta staat best leuk.

Vroeger wist ik niet dat alle bomen bloeien. Ja, natuurlijk wel die opvallende: de tamme kastanje die nu van die prachtige witte, rode of zalmkleurige kaarsen heeft. Of een sering.
Maar een beuk? Een eik? Een linde? Een populier? Nooit bij stil gestaan. Maar: alle bomen bloeien. Alhoewel: Ginkgo’s ook? Die zijn toch voorhistorisch? En eenzaadlobbig? Graag van een expert antwoord in deze kwestie. In ieder geval: tegenwoordig zet ik iedere week een andere bloeiende tak in een vaas: een openbaring.

Maar in een mooie tuin horen natuurlijk opvallend bloeiende bomen. Hier een paar die nu heel mooi bloeien.
Ten eerste de Cercis siliquastrum: de Judasboom. Die bloeit paars-roze op het kale hout. Dat wil zeggen: op de stam van de boom, en op de kale takken. Heel bijzonder. Ten tweede de Paulownia tomentosa, de Anna Paulownaboom. Die bloeit met hele grote lichtblauwe bloemen. Ooit van gehoord, een blauw bloeiende boom? Meestal bloeit ie met Koninginnedag, maar dit jaar weken later.
En dan de meidoorn. Wie nu een tuinenreis naar Engeland maakt zit met zijn neus vastgeplakt tegen het raam: in alle landerijen staan hagen en coulissen van magnifiek bloeiende meidoorns. Geweldig. De roze meidoorn bloeit nu ook: een plaatje.

En op mijn oprit liggen 20 cm lange felgroene harige rupsen. De bloeiwijzen van de notenboom. Gek is dat: uit die lange rupsen komen 4cm dikke bolronde walnoten. Hoe doet die boom dat?