De blauwe border.

Mijn goede tuinvriend M. wil een blauwe border. Nu, daar zijn tuinvrienden en tuinkennissen voor. Voor Intatuinen en Europatuinen en wat dies meer zij, zijn tuinkennissen de dood in de pot. Naar mijn weten is de tuinbranche de enige maatschappelijke branche waar zo zeer met ruilen gewerkt wordt. Anternativo’s proberen het nog met allerhande flaps: een keer iemand haar knippen staat gelijk aan een taart bakken. Zo niet bij tuinliefhebbers. Als op een stekkendag iemand begint te kwijlen bij een plant van mij pak ik rigoureus de schop en hak een stuk van die plant af. Een immense hekel heb ik ook aan mensen die je eerst op geilen met: Ik heb een Lapis Lazuli voor je en op het moment dat je grote ogen opzet, sissen ze erachteraan: weet je hoeveel die kost bij Intratuin? Dan hoef ik al niet meer: ga toch fietsen met je plant.

Hoe komt dat? Nou, omdat planten zich vermeerderen, groeien, hinderlijk onder een ander kruipen, dwars door de buren heen boren. Dus: scheuren en weggeven is helemaal niet zo erg.

En als je een plant krijgt: nooit zomaar in de grond stoppen. O nee: in kleine stukjes scheuren, alle grassen, zevenblad en zo er tussenuit peuteren en in een mooi grote cirkel opplanten, desnoods met loof eraf, dan overleeft ie beter. Zo krijg je grote groepen voor nop. Beter dan op de beurs speculeren: hier is de verdubbelaar gigantisch aan het werk.

Een blauwe border: is niet makkelijk. Waarom niet? Blauw is een uitdoofkleur: is als eerste weg als het donker wordt. Daar kan je gebruik van maken. Als je blauw achter in de tuin zet, is het daar eerder donker en lijkt de tuin langer. Het heeft ook een nadeel: als het somber weer is, dan is een blauwe border doods.
Op te peppen met: wit of geel, dat zijn klassieke kleurcombinaties. Wit achter in de border is ook prachtig: het sterft het laatst uit. Dus als je vanaf je bankje met een sigaretje en een glaasje wijn in de schemer je tuin in staart, zijn de witte bloemetjes de laatste sterretjes.

Wat ik spannend vind is: blauw met donkerrood: komt zelden voor en is een heel moeilijke kleurcombinatie. De kleur blauw moet niet paarsblauw zijn, de kleur rood mag wel paarsrood zijn. Waarom is het spannend? Kweetnie. Kijk maar naar de foto’s.