In de dakgoot. - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Claudia Roskam - WaarBenJij.nu In de dakgoot. - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Claudia Roskam - WaarBenJij.nu

In de dakgoot.

Door: C. Roskam

Blijf op de hoogte en volg Claudia

04 Mei 2006 | Nederland, Amsterdam

Mosselen eten hoort bij Antwerpen. Dus zaten we van mosselen met look te genieten met uitzicht op de achterkant van de Kathedraal. Aan de Kathedraal is een huis geplakt. Met daaronder ook een restaurant. Plots verscheen in de dakgoot een jonge vrouw. Ze bewaterde iets. Ik kon niet goed zien wat. Maar uiteindelijk was het duidelijk: daar stonden Wiet-planten en wel 5 stuks. Vijf mag je er hebben in Nederland en misschien is dat in Belgie ook zo. Vijf is nog net legaal. Maar wiet in de dakgoot? Dat is toch jaren 60?

Ik ben natuurlijk ook een jaren-60/70-mens. Alleen: ik rookte niet en consumeerde dus ook nooit wiet. Maar ik wilde ook wel eens gaan giechelen en licht worden in mijn hoofd. Dus met heel veel moeite, ja zo makkelijk was het echt niet in de jaren 60/70, kwam ik aan een bolletje bruinig stopverfachtig spul. Dat deden we in de pannenkoek. Na een pannenkoek gebeurde er niets. Dat viel tegen. Maar na twee pannenkoeken werd de kamer eerst heel hoog en smal, daarna heel breed en plat. En dat alsmaar door. Van alles wat ik zei, had ik een seconde later het gevoel dat ik dat had gedroomd. Kortom: ik verloor mijn greep op de werkelijkheid, En ja, andere mensen schijnen dat leuk te vinden. Maar ik niet. Ik houd ervan grip te hebben op mezelf.

Helaas werd het erger. Mijn toenmalige echtgenoot raakte buiten bewustzijn en ik raakte bijkans in paniek. Ik stortte bijna in het trapgat, waar geen leuning om heen zat, in een vergeefse poging de buren te waarschuwen. En alles draaide en draaide maar, twee dagen lang. Toen ebde het eindelijk weg.
Dat dus nooit meer. Ervaring rijker en geleerd.

In de innovatietheorie heet dat lerend veranderen. Een lerende organisatie: met vallen en opstaan van koers veranderen. Daar kan je de kleur groen aan hangen. Het schijnt ook iets met bruggen te maken te hebben.

Ik hoop van ganser harte dat die jonge vrouw niet met pot wiet en al naar beneden zal storten uit die dakgoot. Dat ze nog een beetje grip op haar zelf houdt. Zo zonde van haar en de wietplant. En de mossels à l’ail spatten dan zo.

  • 04 Mei 2006 - 18:28

    Jenneke:

    Hoi claudia, wij hebben elk voorjaar de vraag van de buurman of wij ook weer zoveel papaver kweken en dan maakt hij er zo'n rookgebaar bij..terwijl voor mij dit een van de mooiste bloemen zijn die ik ken. Ik (was) ben me dus van geen kwaad bewust. Maar hijzelf vindt dit de grootste grap en ik vind het weer geweldig dat hij de bloemen toch weer zo waardeert.

  • 16 Mei 2006 - 14:42

    Je Zoon:

    eindelijk iets dat niet over tuinen gaat... Maar ik zou er toch ook in staan? wat eng wat jij en mr. X hadden meegemaakt.
    overigens wel een mooie plant ja... al hebben wij geen dakgoot om het te kweken he ;-)
    komt dit berichtje nou ook in je boek of niet?
    doei

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Claudia

Dit weblog is een reis door het jaar 2006 in mijn tuin d'Alde Coninckshof

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 110
Totaal aantal bezoekers 169057

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: