Busje komt zo

Nou de EERSTE BUS kwam niet zo. Belde wel een half uur eerder dan ik had verwacht op om te zeggen dat ie eraan kwam. Dus ik tolde halsoverkop de douche in om de modderplekken weg te poetsen. Maar daarna: niks.
Bleek de Tom Tom van de bestuurder de bus in de nauwe krochten van ons dorpje te hebben vastgereden.

Het ging daarvoor al wat hectisch. Ik vervloekte al de freewheeldag die ik gisteren had genomen. Ik dacht met alles klaar te zijn op een klein stukje graskantjes knippen na.
Maar de graskantenknipper had bedacht pardoes bot te worden. De maaimachine had bedacht het maaisel er voor de verandering maar eens in vieze plokken uit te storten. En de zon had bedacht de schade van de voorbije weken opeens stevig in te halen. Kortom: die douche had ik wel even nodig om een bus met 50 personen netjes te woord te staan.

Jemig: 50 personen in je voortuin, dat is wel veel! Maar wat een geluk dat we bij de verbouwing al bedacht hadden dat er een WC voor tuinbezoekers moest komen: 50 mensen dwars door je huis is ook niet alles. En wat een goede ingeving om een plattegrond 25 x te laten plastificeren samen met een beschrijving van alle tuinonderdelen. Hoefde ik niet alles te gaan schreeuwzeggen tegen de mensen.

Ik had mijn kaartenbak met namen paraat staan voor het geval er moeilijke vragen over planten zouden komen, maar dat viel mee. En het weer viel reusachtig mee: lekker kunnen theedrinken aan de grote vijver in de zon is wel zo gezellig. De tuin zag er goed uit. Werd ook door de bezoekers verassend en mooi gevonden. Mocht wat mij betreft wel wat meer bloeien, maar ja we lopen nog steeds achter en al mijn aangespoor aan individuele planten (Kom op, je kan het wel!) komt toch niet echt aan.

De overburen hadden ook lol aan de bus: die parkeerde nl pal voor de eenjarige kwekerij van Jos en Ans en die hebben er ff een kassa bij moeten zetten!
Dus: op naar de volgende bus!